Oficjalny serwis internetowy
Gminy Miękinia
Menu główne
Menu poziome
Menu lewe
Sołectwa
.remove();show_photo('../pl/ajax_photo.php', 'path=../images/photo/&photo=zrodla_kosciol_x1x.jpg&id=2950&table=photo&photo_div=war_foto2950', 'war_foto2950', event, '828', '550','../images/photo/zrodla_kosciol_x1x.jpg');void(0);)
.remove();show_photo('../pl/ajax_photo.php', 'path=../images/photo/&photo=zrodla_kosciol_x2x.jpg&id=2951&table=photo&photo_div=war_foto2951', 'war_foto2951', event, '365', '550','../images/photo/zrodla_kosciol_x2x.jpg');void(0);)
Źródła
Wieś położona w województwie dolnośląskim, w powiecie średzkim, w gminie Miękinia
Historyczne nazwy miejscowości:
Ulicówka, przedzielona na osi wschód-zachód szosą, z zespołem podworskim w południowej części wsi.
Charakter zabudowy:
Zabudowa wsi pochodzi w całości z początku XX wieku, ze starszej zabudowy zachował się tylko otoczony obronnym murem kościół pochodzący z XIII wieku oraz przebudowany dwór.
Zabytki:
Liczba mieszkańców:
- na dzień 28.06.2012 r. - 394
- 1278 - Fonte
- 1336 - Borne
- 1278 - wieś wzmiankowana po raz pierwszy przez sekretarza księcia Henryka śląskiego Alberta, jako Fonte.
- 1305 - w księgach fundacyjnych kapituły wrocławskiej z 1305 roku określono jako nowa wieś z 27 małymi chatami, osadzona na prawie niemieckim, "Tak jak Środa Śląska".
- 1319 - wizytacja kościelna potwierdza istnienie w Źródłach świątyni pod wezwaniem św. Krzyża.
- 1349 - dokument starosty wrocławskiego Konrada de Falkenhain informuje o istnieniu w Źródłach karczmy i nakłada na nią podatek w wysokości 1 grzywny z rocznego dochodu.
- 1563 - kościół katolicki zmieniono w zbór luterański.
- W czasie wojny trzydziestoletniej w latach 1618-1648 wieś zostaje zniszczona, liczne rodziny zbiegają pozostawiając spalone domy i pola uprawne.
- 1669 - Źródła zakupiła za 15 tys. talarów pani Urzatin.
- 1757 - w przeddzień bitwy pod Lutynią stacjonowały w Źródłach wojska austriackie.
- 1774 - folwark w Źródłach kupuje rodzina von Carmer.
- 1845 - Wieś i folwark wymienione w opisie topograficznym Śląska. Opis wymienia także pałac, kościół i szkołę. Miejscowa ludność oprócz uprawiania roli, zajmowała się także rzemiosłem, zanotowano istnienie kilku warsztatów rzemieślniczych: włókienniczego, mechanicznego, kuźni i młyna.
- 1940 - wieś liczy 479 mieszkańców, należy nadal do rodziny von Carmer, struktura gospodarcza nie uległa zmianie.
Ulicówka, przedzielona na osi wschód-zachód szosą, z zespołem podworskim w południowej części wsi.
Charakter zabudowy:
Zabudowa wsi pochodzi w całości z początku XX wieku, ze starszej zabudowy zachował się tylko otoczony obronnym murem kościół pochodzący z XIII wieku oraz przebudowany dwór.
Zabytki:
- Kościół filialny pod wezwaniem św. Krzyża, wzniesiony około 1230 roku powiększony o kruchtę w XVII wieku, absydę stracił w XVIII wieku, restaurowany na przełomie XIX/XX wieku i w latach 1968 -1970, w obecnej formie gotycki. Obiekt murowany z kamienia, jednonawowy z kwadratowym prezbiterium, nakrytym sklepieniem krzyżowo-żebrowym. Wokół kościoła cmentarz otoczony murem obronnym z czterema kolistymi bastejami na narożach, wzniesiony w XVII wieku. W 3 ćwierci XVIII wieku dostawiono drewnianą, wolnostojącą dzwonnicę.
Kościół ma bogate wyposażenie, pochodzące z różnych etapów budowy świątyni. Do jego najstarszych przykładów należy sakramentarium piaskowcowe z 1519 roku, zespół płyt nagrobnych datowanych od 1580 do końca XVII wieku, piaskowcowe epitafium rodziny von Seydlitz z 1559 roku oraz manierystyczny ołtarz główny z rzeźbiarskim zespołem ukrzyżowania. Dzwon kościelny ze spiżu pochodzi z połowy XVIII wieku. - Pałac z około 1820 roku. Zabudowania folwarku i podworskie zajmują południowy kraniec wsi, przedzielone są one szeroką drogą gospodarczą. Do czasów współczesnych zachowała się bryła pałacu z okresu jego XIX-wiecznej przebudowy i fragmenty starszego założenia, wtopione w mury przyziemia. Neorenesansowa dekoracja elewacji widoczna na archiwalnych zdjęciach nie zachowała się. Pałac jest wykorzystywany jako budynek mieszkalny.
- Park z końca XIX wieku. W latach 1860-70 na terenach położonych na południe od pałacu założono park drzewny o powierzchni 1,5 ha, którego układ został zniszczony przez nową zabudowę. Z dawnego parku zachował się szpaler grabowy i lipowy oraz aleja kasztanowa.
Liczba mieszkańców:
- na dzień 28.06.2012 r. - 394
Liczba odwiedzin: 11291