Menu poziome
Menu lewe
Sołectwa
Łowęcice
Sołectwo położone w południowo - wschodniej części gminy, w dolinie, na terenie w przeważającej części równinnym.
Historyczne nazwy miejscowości:
Wieś o historycznym układzie owalnicy ze stawem pośrodku placu wiejskiego, z częściowo zachowanym układem działek, z odsuniętym od linii zabudowy wsi zespołem parkowo-pałacowym.
Charakter zabudowy:
Zabudowa mieszkalna pochodzi całkowicie z początku XX wieku, lat 30-tych XX wieku i czasów współczesnych. Budynki zachowały charakter typowy dla śląskich dworskich wsi, gdzie dominowała działka z budynkiem gospodarczym i ogródkiem przydomowym.
Zabytki:
Nieistniejący pałac z 1653 roku, przebudowywany w latach 1839, 1900. Pałac, będący od lat 40-tych XX wieku do końca wojny siedzibą szefa NSDAP okręgu średzkiego, został pod koniec wojny porzucony, a jego wyposażenie i zbiory muzealne wywiezione do Niemiec. Wkraczające do Łowęcic oddziały wojskowe, początkowo niemieckie, później radzieckie, urządziły w pałacu koszary. W roku 1945 obiekt był zniszczony, a park zdewastowany. Pozbawiany właściciela obiekt powoli zamieniał się w ruinę, która zniknęła z powierzchni ziemi w latach 60-tych. Z dawnego założenia pałacowego zachowały się granice parku krajobrazowego z 2 połowy XIX wieku, aleja na osi głównej pałacu prowadząca przez dziedziniec gospodarczy.
Ciekawostki:
Liczba mieszkańców:
- na dzień 28.06.2012 r. - 162
- 1221 - Lavetice
- 1261 - Lobetincz
- 1353 - Lowenticz
- 1361 - Lowinticz
- 1775 - Lobetinz
- 1221 - najstarsza wzmianka pochodzi z 28 listopada 1221 roku, a dotyczy nałożenia dziesięciny na wieś Łowęcice, płatnej na szpital św. Ducha we Wrocławiu.
- 1261 - książę Henryk III zezwala swojemu podkomorzemu Dresco na założenie wsi na prawie niemieckim.
Wójt - zarządca otrzymywał dochody z co dziesiątej włóki, dochód w wysokości 13 fenigów od kar sądowych i prawo wyszynku. Kolonizatorzy byli przez 3 lata wolni od podatków z terenów leśnych oraz od świadczeń w naturze. Polacy, którzy zamieszkiwali te tereny i pełnili służbę książęcą, płacili tylko czynsz na św. Marcina. 1264 - właścicielem wsi jest książęcy podkomorzy Wojciech Jezoro. W dokumentach kancelarii cesarza Karola IV Łowęcice figurują jako wieś z folwarkiem, probostwem i dziesięcioma gospodarstwami czynszowymi na wydzierżawianych od właścicieli włókach. - Do 1337 roku majątkiem zarządzają miejscowe rodziny, po tym roku Łowęcice kupuje wrocławski mieszczanin Mikołaj Botke.
- Od tej pory, przez prawie 300 lat, wieś i majątek są w posiadaniu wrocławskich rodzin patrycjuszowskich, skoligaconych ze sobą poprzez małżeństwa, czy wcześniejsze powiązania rodzinne. Rodziny te posiadają także inne majątki w okręgu średzkim, często sąsiadujące ze sobą.
- 1470 - Łowęcice otrzymują przywilej słodowy i piwny oraz prawo wyszynku. W okresie wojny trzydziestoletniej 1618-1648 Łowęcice zostały niemal zupełnie zniszczone, pozostało tylko pięciu gospodarzy. Dwór, zabudowania mieszkalne i gospodarskie zostały zrujnowane i opuszczone.
- 1654 - Łowęcice zostały sprzedane za 5 tys. talarów rodzinie von Utmann. Na przełamie XVII i XVIII wieku, w wyniku spadkowych procesów sądowych i poprzez rodzinne związki majątek wchodzi w skład dóbr śląskich rodów arystokratycznych (von Seidlitz od 1688, von Pritwitz od 1773 do 1782, van Prittwitz und Gaffron do 1786, von Roeder do 1797 roku, von Reichenbach – Goschitz do 1839 roku).
- 1757 - bitwa pod Lutynią rozgrywała się na przestrzeni od Lutyni do Łowęcic, a na wzgórzu "Wachberg" pod Łowęcicami zorganizowano punkt obserwacyjny dla dowodzącego bitwą króla Fryderyka Wielkiego.
- 1839 - Majątek należy do rodziny von Klitzing, wieś liczy 229 mieszkańców.
- Od 1909 roku dobra w Łowęcicach należą do D. Friedriecha von Schillera, a majątkiem wielkości 292 ha zarządza inspektor. Produkowano przede wszystkim mączkę ziemniaczaną i buraki cukrowe, odstawiane do cukrowni w Malczycach. Do 1922 roku uprawiano także tytoń. W latach 30-tych w zamku łowęcickim zorganizowano muzeum regionalne, ukazujące historię ziemi średzkiej i majątku. Była tu także sala poświęcona bitwie pod Lutynią.
Wieś o historycznym układzie owalnicy ze stawem pośrodku placu wiejskiego, z częściowo zachowanym układem działek, z odsuniętym od linii zabudowy wsi zespołem parkowo-pałacowym.
Charakter zabudowy:
Zabudowa mieszkalna pochodzi całkowicie z początku XX wieku, lat 30-tych XX wieku i czasów współczesnych. Budynki zachowały charakter typowy dla śląskich dworskich wsi, gdzie dominowała działka z budynkiem gospodarczym i ogródkiem przydomowym.
Zabytki:
Nieistniejący pałac z 1653 roku, przebudowywany w latach 1839, 1900. Pałac, będący od lat 40-tych XX wieku do końca wojny siedzibą szefa NSDAP okręgu średzkiego, został pod koniec wojny porzucony, a jego wyposażenie i zbiory muzealne wywiezione do Niemiec. Wkraczające do Łowęcic oddziały wojskowe, początkowo niemieckie, później radzieckie, urządziły w pałacu koszary. W roku 1945 obiekt był zniszczony, a park zdewastowany. Pozbawiany właściciela obiekt powoli zamieniał się w ruinę, która zniknęła z powierzchni ziemi w latach 60-tych. Z dawnego założenia pałacowego zachowały się granice parku krajobrazowego z 2 połowy XIX wieku, aleja na osi głównej pałacu prowadząca przez dziedziniec gospodarczy.
Ciekawostki:
- Cechą charakterystyczną wsi Łowęcice są bogate i barwne kwiatowe ogródki przydomowe, które niemal zasłaniają elewacje frontowe niskich domów mieszkalnych.
- W okolicy wsi odkryto duże tereny wodonośne, z zasobami bardzo czystej wody pitnej.
Liczba mieszkańców:
- na dzień 28.06.2012 r. - 162
Liczba odwiedzin: 7030